امتحان‌های ترم اول چجوری بخونیم؟ یاد بگیر خودت برنامه ریزی کنی!

امتحان، همین یک کلمه کافی است تا داخل ذهن هر دانش‌آموز، کلی فکر و حس مختلف روشن شود. یکی بلافاصله یاد برگه‌های قرمز و تذکرهای معلم می‌افتد، یکی یاد تشویق و کارنامه‌ی خوب، و یک عده هم فقط استرس می‌گیرند و نمی‌دانند از کجا باید شروع کنند. واقعیت این است که امتحان اگر بدون برنامه‌ریزی باشد، خیلی راحت تبدیل می‌شود به کابوس. اما اگر کمی جلوتر از بقیه حرکت کنی و بلد باشی چطور برای خودت برنامه بچینی، همین امتحان می‌تواند تبدیل شود به یک فرصت جدی برای رشد و اعتماد به‌نفس.

این مقاله طوری نوشته شده که انگار یک نفر کنارت نشسته و قدم‌به‌قدم دارد کمک می‌کند خودت برنامه بسازی، نه اینکه یک برنامه‌ی خشک و کلی بهت تحمیل کند.
قرار نیست فقط درباره‌ی امتحان‌های ترم اول حرف بزنیم، بلکه بهت یاد می‌دهیم چطور برای درس‌هایت برنامه منطقی داشته باشی، عادت‌های روزانه‌ات را اصلاح کنی و کم‌کم به یک دانش‌آموز منظم تبدیل شوی. کمی هم از ایده‌های کتاب «اثر مرکب» استفاده می‌کنیم تا ببینی چطور تلاش‌های کوچک روزانه، در نهایت نمره‌های بزرگ می‌سازند.

 دانش‌آموزی که پشت میز نشسته و در حال برنامه‌ریزی برای امتحان‌هایش است.

 

امتحان چیه که این‌قدر مهمش می‌دونیم؟

معمولاً وقتی اسم امتحانات می‌آید، همه ذهن‌شان می‌رود سمت نمره. ولی اگر یک لایه عمیق‌تر نگاه کنی، امتحان فقط یک عدد روی کارنامه نیست؛ امتحان در واقع یک گزارش است از اینکه چقدر توانسته‌ای زمانت را مدیریت کنی، چقدر روی خودت کار کرده‌ای، و چقدر جدی گرفته‌ای که برای آینده‌ات سرمایه‌گذاری کنی. گاهی نتیجه‌ی آن بیشتر از اینکه به خودِ درس ربط داشته باشد، به این ربط دارد که چطور خوانده‌ای، چطور مرور کرده‌ای و چطور مدیریت روزانه داشته‌ای.

این نگاه کمک می‌کند امتحانات را فقط یک تهدید نبینی. نه قرار است نابودت کند، نه قرار است به تنهایی آینده‌ات را تعیین کند. امتحان بیشتر مثل یک آینه‌ است؛ آینه‌ای که نشان می‌دهد عادت‌های روزانه‌ات تا امروز تو را به کجا رسانده‌اند.

قبل از برنامه‌ریزی برای امتحانات، یک کار مهم: واقع‌بین باش

قبل از اینکه دفتر برداری و ساعت‌ها را ردیف کنی، باید یک کار پایه‌ای انجام بدهی: وضعیت فعلی‌ات را صادقانه ببینی. خیلی از برنامه‌ها از همان روز اول شکست می‌خورند چون روی تخیل ساخته شده‌اند، نه روی واقعیت زندگی دانش‌آموز.

چند سؤال ساده اما مهم از خودت بپرس:

• در کدام درس‌ها عقب هستم؟
• کدام درس‌ها برای من سخت‌ترند و کدام درس‌ها راحت‌تر می‌آیند؟
• روزی واقعاً چند ساعت می‌توانم درس بخوانم؟ نه عدد رویایی، عدد واقعی.
• چند هفته تا اولین امتحانم مانده؟ تقویم را دقیق نگاه کنم.
• آیا تا حالا خلاصه‌نویسی، تست یا نمونه‌سؤال جمع کرده‌ام؟

جواب دادن به همین سؤال‌ها کمک می‌کند بدانی از کجا باید شروع کنی. این جا می‌توانی برای آشنایی بیشتر با روش‌های مطالعه، در یکی از بخش‌های مقاله به سایت گاج مراجعه کنی

چطور مدیریت کنیم؟

حالا می‌رسیم به بخش جذاب ماجرا؛ ساختن برنامه. برنامه درسی اگر قرار باشد فقط قشنگ روی کاغذ به نظر برسد، هیچ ارزشی ندارد. برنامه خوب، برنامه‌ای است که تا حد زیادی (جداقل بالای 80درصد)قابل انجام باشد، با زندگی و شرایط تو هماهنگ باشد و جا برای نفس کشیدن هم بگذارد.

۱. برنامه باید قابل انجام باشد، نه فضایی

نوشتن «۱۰ ساعت مطالعه روزانه» شاید روی کاغذ قشنگ باشد، اما اگر تو تا دیروز روزی نیم ساعت هم درست و حسابی نمی‌خواندی، این جهش فقط تو را ناامید می‌کند. از جایی شروع کن که بدنت، ذهنت و شرایطت می‌توانند تحمل کنند؛ مثلاً دو تا سه ساعت متمرکز، اما واقعی.

۲. تقسیم زمان بر اساس سختی هر درس

درس‌ها برای همه یکسان نیستند؛ ممکن است ریاضی برای یکی آسان‌ترین درس باشد و برای دیگری سخت‌ترین. یک کار ساده انجام بده: درس‌هایت را در سه دسته «سخت»، «متوسط» و «راحت» قرار بده. بعد زمان بیشتری را در برنامه‌ریزی برای امتحان، به همان درس‌های سخت اختصاص بده و در کنارش درس‌های راحت را مثل تنفس بین آن‌ها بگنجان.

۳. مرور را رسمی داخل برنامه بنویس

خیلی‌ها مرور را در ذهن‌شان حساب می‌کنند ولی هیچ‌وقت روی کاغذ نمی‌آید، و همین باعث می‌شود انجام نشود. مرور باید داخل جدول برنامه‌ریزیت جای خودش را داشته باشد؛ مثل یک درس واقعی. هر چه خوانده‌ای، اگر مرور نشود، خیلی سریع کم‌رنگ می‌شود.

۴. جای خالی برای استراحت و اتفاقات ناگهانی

زندگی دانش‌آموز فقط درس نیست؛ مهمانی، سرماخوردگی، کارهای خانه، خستگی و کلی چیز دیگر هم هست. اگر برنامه‌ات را تا دقیقه آخر پر کنی، اولین اتفاق ناگهانی آن را نابود می‌کند. برای همین، همیشه در هر روز کمی زمان آزاد در نظر بگیر تا اگر چیزی به‌هم ریخت، کل برنامه‌ات خراب نشود.

۵. معجزه‌ی شب امتحان را فراموش کن

نه برای کنکور و نه برای امتحان‌های مدرسه، معجزه‌ای به اسم «شب امتحان» وجود ندارد. حداکثر کاری که شب امتحان می‌شود کرد، یک مرور سبک است. اگر جدی گرفته‌ای که نمره‌ی خوبی بگیری، باید چند هفته قبل برنامه‌ریزی را شروع کرده باشی، نه چند ساعت قبل از امتحان.

یک نمونه برنامه ریزی هفتگی امتحانات ترم اول

حالا یک نمونه‌ی ساده از یک برنامه‌ی هفتگی را ببین. این فقط یک الگوست، نه نسخه‌ی قطعی. تو باید آن را با توجه به مدرسه، ساعت کلاس‌ها، مسیر رفت‌وآمد و شرایط خودت تنظیم کنی.

برای بخش نمونه‌سؤال و تمرین، می‌توانی جایی از این بخش به سایت هم‌کلاسی
لینک بدهی تا دانش‌آموزها نمونه سؤالات نوبت اول را راحت‌تر پیدا کنند.

چطور درس بخوانیم که توی امتحان نتیجه‌اش را ببینیم؟

فقط داشتن برنامه کافی نیست؛ مهم این است که چطور در آن ساعت‌هایی که برای مطالعه گذاشته‌ای درس بخوانی. دو نفر ممکن است هر دو یک ساعت ادبیات بخوانند، اما نتیجه‌ی یکی خیلی بهتر از دیگری باشد، چون روش مطالعه‌شان فرق دارد.

روش ۴ مرحله‌ای مطالعه برای امتحانات

1. مطالعه‌ی اولیه: آرام و با دقت متن کتاب و جزوه را بخوان. در این مرحله عجله‌ای برای حفظ کردن نیست، فقط باید بفهمی موضوع چیست.
2. خلاصه‌نویسی: نکته‌های مهم، فرمول‌ها، تیترهای کلیدی و مثال‌های اصلی را در دفتری جداگانه بنویس. قرار نیست دفتر خوشگل باشد، فقط باید بعداً به‌درد مرور بخورد.
3. تست یا نمونه‌سؤال: برای درس‌های محاسباتی تست‌زدن خیلی کمک می‌کند؛ برای درس‌های تشریحی هم حل نمونه‌سؤال امتحانی، ذهن‌ات را آماده می‌کند. اینجا می‌توانی بخشی از متن را به
   سایت بخون
   لینک بدهی تا دانش‌آموزها نکات و نمونه‌سؤال‌ها را آنجا دنبال کنند.
4. مرور: چند روز بعد، دوباره به همان مبحث سر بزن؛ هم خلاصه را بخوان، هم چند سؤال دیگر حل کن. اینجا است که مطالب توی حافظه‌ات جا می‌افتند.

عادت‌های روزانه‌ای که روی نتیجه‌ی امتحان تاثیر مستقیم می‌گذارند

خیلی وقت‌ها فکر می‌کنیم موفقیت در امتحان فقط به چند روز آخر ربط دارد، در حالی که واقعیت دقیقاً برعکس است. این عادت‌های روزانه توست که تعیین می‌کند در روز امتحان چه‌قدر آرام و آماده‌ای.

چند عادت ساده اما مهم که می‌توانی کم‌کم وارد زندگی‌ات کنی:

• هر روز ۱۵ تا ۲۰ دقیقه یکی از خلاصه‌نویسی‌های قبلی‌ات را بخوان.
• سعی کن هر روز حداقل یک درس را مرور کوتاه داشته باشی، حتی اگر فقط ۱۰ دقیقه باشد.
• در زمان مطالعه، گوشی را دور از دسترس بگذار تا وسط درس خواندن، حواست پرت نشود.
• ۷ ساعت خواب شبانه را جدی بگیر؛ کم‌خوابی مستقیم تمرکزت را نابود می‌کند.
• هر ۴۵ دقیقه مطالعه، ۵ تا ۱۰ دقیقه استراحت کوتاه داشته باش.
• اگر امکان دارد روزانه کمی پیاده‌روی کن؛ هم حال ذهنی‌ات بهتر می‌شود هم یادگیری‌ات.

اثر مرکب: چطور تلاش‌های کوچک روزانه تو را در امتحان نجات می‌دهد؟

در کتاب «اثر مرکب» توضیح داده می‌شود که کارهای کوچک و تکراری، اگر در طول زمان ادامه پیدا کنند، نتیجه‌هایی خیلی بزرگ‌تر از چیزی که تصور می‌کنیم می‌سازند. حالا این را بیا داخل فضای مدرسه و امتحان تصور کن.

فرض کن یک دانش‌آموز هر روز فقط ۱۵ دقیقه ریاضی می‌خواند. روز اول هیچ تفاوتی با بقیه ندارد؛ روز دوم هم همین‌طور. اما بعد از دو هفته، او ۳۵۰ دقیقه ریاضی خوانده، یعنی تقریباً معادل شش ساعت مطالعه. حالا اگر همین روند یک ماه ادامه پیدا کند، قبل از اینکه فصل امتحان برسد، کلی تمرین حل کرده و جزوه مرور شده دارد. روز امتحان که می‌رسد، دیگر لازم نیست از صفر شروع کند.

همین موضوع را می‌توانی روی درس‌های دیگر هم اجرا کنی. نکته این است که به جای برنامه‌ریزی خیلی سنگین برای چند روز کوتاه، عادت‌های کوچک و پایدار بسازی. امتحان در واقع محصول همین عادت‌های کوچک است، نه فقط شب‌های قبل از آزمون.

اشتباهات رایج دانش‌آموزها قبل از امتحان

اگر این چند مورد را از برنامه‌ات حذف کنی، یک قدم بزرگ جلوتر از خیلی‌ها هستی:

• فکر کردن به اینکه «از فردا شروع می‌کنم» و عقب انداختن شروع.
• شلوغ کردن برنامه با ساعت‌های غیرواقعی و خسته‌کننده.
• خواندن چندین درس سخت پشت سر هم بدون تنفس و تنوع.
• بی‌توجهی به مرور و محدود کردن مطالعه فقط به خواندن یک‌بار کتاب.
• وابستگی کامل به کلاس خصوصی، بدون تلاش شخصی.
• مقایسه‌ی خودت با دوستت که شرایط و زندگی متفاوتی دارد.

حالا نوبت توست: برنامه شخصی خودت را برای امتحان بساز

تا اینجا کلی ایده و نمونه دیدی. حالا وقت آن است که واقعاً دست‌به‌کار شوی. یک دفتر یا حتی یک برگه ساده بردار و مراحل زیر را انجام بده:

1. همه درس‌هایی را که برایشان امتحان داری بنویس.
2. کنار هر درس، سختی آن را از ۱ تا ۳ مشخص کن (۱ راحت، ۳ سخت).
3. ببین روزی چند ساعت می‌توانی درس بخوانی که واقعاً شدنی باشد.
4. ابتدا زمان‌های ثابتت مثل مدرسه، کلاس، باشگاه و… را در نظر بگیر.
5. ساعت‌های خالی را بین درس‌ها تقسیم کن و جا برای مرور بگذار.
6. جمعه یا یک روز دیگر را سبک‌تر بگیر تا وقت جبران یا استراحت داشته باشی.
7. هر هفته در آخر، یک جمع‌بندی کوچک از عملکرد خودت بنویس.

این‌طوری کم‌کم یاد می‌گیری خودت برای خودت برنامه بنویسی، نه اینکه منتظر یک برنامه آماده از دیگران بمانی. این مهارت بعدها برای کنکور و حتی دانشگاه هم به‌دردت می‌خورد.

چک‌لیست آماده‌سازی برای امتحانات ترم اول

برای اینکه مطمئن شوی چیزی را از قلم نینداخته‌ای، یک چک‌لیست ساده آماده کرده‌ام:

چطور استرس امتحان را کمتر کنیم و از تلاشم لذت ببرم؟

استرس تا حدی طبیعی است، اما اگر زیاد شود، تمرکز را می‌گیرد. چند کار کوچک می‌تواند کمک کند:

• شب قبل از امتحان فقط مرور کن، مبحث جدید شروع نکن.
• صبح امتحان چند نفس عمیق بکش و کمی راه برو.
• با دوستانی که خیلی استرس می‌دهند کمتر صحبت کن.
• به خودت یادآوری کن که نتیجه، فقط به یک برگه وابسته نیست؛ مهم مسیر تلاش توست.

جمع‌بندی: امتحان، نتیجه‌ی عادت‌ها و برنامه‌ریزی توست

اگر بخواهیم همه‌ی حرف‌های این مقاله را در چند جمله جمع کنیم، می‌شود این:

• امتحان فقط نمره نیست؛ آینه‌ی عادت‌های روزانه و نظم توست.
• بدون برنامه‌ریزی، حتی باهوش‌ترین دانش‌آموزها هم در طولانی‌مدت عقب می‌افتند.
• کارهای کوچک اما مداوم، دقیقاً همان چیزی است که در کتاب «اثر مرکب» هم به آن تأکید شده و در درس خواندن هم معجزه می‌کند.
• عادت‌های ساده مثل مرور روزانه، خواب کافی و دوری از حواس‌پرتی، بیشتر از آن چیزی که فکر می‌کنی روی نتیجه اثر می‌گذارند.

از امروز لازم نیست منتظر «شنبه‌ی بعد» یا «اول ماه بعد» بمانی. همین الان می‌توانی یک برگه برداری و اولین نسخه از برنامه‌ی شخصی خودت را برای امتحان‌های پیش رو بنویسی. شاید در شروع، کامل نباشد، اما هر هفته که آن را اصلاح کنی، حرفه‌ای‌تر می‌شود و تو را یک قدم به هدفی که داری نزدیک‌تر می‌کند.

اگر دوست داشتی عمیق‌تر وارد بحث روش‌های مطالعه، نمونه‌سؤال و نکته‌های درسی شوی، سه سایت ایرانی که برای لینک‌دادن هم مناسب‌اند این‌ها هستند:

• گاج – برای روش مطالعه و نکته‌های آموزشی
• هم‌کلاسی – برای نمونه‌سؤال‌های نوبت اول و امتحانات
• بخون – برای نکته، برنامه‌ریزی و راهنمای دانش‌آموز

چطور هم‌زمان برای امتحان‌های پایان‌ترم بخوانیم و تست هم بزنیم؟

خیلی‌ها وقتی به روزهای نزدیک امتحان‌های پایان‌ترم می‌رسند، با یک سؤال تکراری روبه‌رو می‌شوند: «اگر بخواهم هم برای مدرسه آماده باشم، هم از فضای تست‌زدن دور نشوم، باید چه کار کنم؟» اگر تو هم این سؤال را در ذهنت داری، تنها نیستی. این دغدغه طبیعی است و اتفاقاً اگر درست مدیریت شود، می‌تواند برای سال‌های بعد هم یک عادت خوب بسازد.

در این نوشته قرار نیست برنامه‌ای عجیب و چند ده صفحه‌ای تحویلت بدهم. هدف این است که خیلی ساده و قدم‌به‌قدم یاد بگیری چطور هم از پس درس‌های تشریحی بر بیایی، هم در طول سال تمرین‌های تستی را فراموش نکنی. ترکیب این دو، اگر منطقی انجام شود، فشار را کمتر می‌کند نه بیشتر.

اول بفهمیم هر کدام چه نقشی دارند

قبل از اینکه برنامه درست کنیم، خوب است بدانیم اصلاً چرا لازم است به هر دو سبک توجه کنیم.

مطالعه برای مدرسه و امتحان‌های تشریحی

این مدل مطالعه بیشتر روی متن کتاب، مثال‌ها، جواب‌های توضیحی و سؤال‌های بلند تمرکز دارد. در این حالت، خواندن و فهمیدن جمله‌ها مهم است؛ باید بتوانی سر کلاس یا سر جلسه، موضوع را برای معلم یا روی برگه توضیح بدهی. این‌جا کیفیت فهمیدن و یادگیری اهمیت بیشتری دارد تا سرعت.

تمرین تستی

در تمرین تستی، سؤال‌ها کوتاه‌ترند، اما دقت و نکته‌سنجی بیشتری لازم دارند. باید در زمان محدود، بین گزینه‌ها انتخاب کنی و حواست به دام‌ها باشد. این نوع تمرین کمک می‌کند مطالبی که قبلاً خوانده‌ای در شرایط جدید دوباره صدا زده شوند و مغز مجبور شود آن‌ها را از حافظه بیرون بکشد.

پس بهتر است به جای انتخاب بین یکی از این دو، یاد بگیری چطور کنارش هم نگه‌شان داری؛ مثل دو بال یک پرنده.

زمان‌بندی دو بخشی: جدا اما کنار هم

اگر بخواهی هر روز هر کاری را انجام بدهی، برنامه شلوغ و گیج‌کننده می‌شود. ساده‌ترین راه این است که برای هر روز، دو بخش کلی در نظر بگیری:

• بخش اول برای خواندن و حل تمرین تشریحی
• بخش دوم برای تمرین تستی همان مطالب

معمولاً بهتر است بخش تشریحی در زمانی باشد که انرژی و تمرکز بیشتری داری. مثلاً بعدازظهر یا اوایل شب. بخش تستی می‌تواند بعد از آن بیاید؛ زمانی که کمی خسته‌ای اما هنوز توان فکر کردن داری.

این برنامه را می‌توانی با توجه به ساعت‌های مدرسه، رفت‌وآمد و کلاس‌های جانبی خودت تنظیم کنی. مهم، منطق پشت آن است: هر وقت مبحثی را خواندی، بعدش کمی تمرین تشریحی و در نهایت کمی تمرین تستی همان مبحث را انجام بده.

برنامه هفتگی ترکیبی نمونه

برای اینکه تصویر روشن‌تر شود، یک طرح هفتگی ساده هم ببینیم:

خواندن تشریحی و تمرین تستی چطور باید پشت سر هم قرار بگیرند؟

یک اشتباه رایج این است که یک نفر قبل از اینکه مطلب را درست بفهمد، مستقیم سراغ تست می‌رود و بعد ناامید می‌شود که «چرا هیچی بلد نیستم». ترتیب پیشنهادی این است:

1. مطالعه اولیه و فهمیدن موضوع
2. حل چند تمرین تشریحی یا مثال ساده
3. نوشتن نکته‌ها یا خلاصه‌های کوتاه
4. رفتن سراغ تست‌های آموزشی همان بخش

در تست آموزشی، درصد مهم نیست. آن‌چه مهم است این است که هر سؤال، چه درست و چه غلط، برایت تبدیل به یک نکته‌ی واضح شود و اگر لازم شد، برگردی و آن بخش را دوباره بخوانی.

چقدر تست کافی است؟

در دوره‌ای که هم درگیر امتحان‌های پایان‌ترم هستی و هم نمی‌خواهی از فضای تمرین تستی دور شوی، لازم نیست حجم خیلی زیادی کار کنی. سه سطح کلی می‌شود تعریف کرد:

• • سبک: حدود ۱۰ تست در روز، مناسب وقتی که تازه شروع کرده‌ای یا امتحان‌های مدرسه فشرده‌تر شده.

Zahra ♡, [11/18/2025 5:51 PM]

• متوسط: ۲۰ تا ۳۰ تست در روز، وقتی که مطالعه‌ات منظم است و کنترل خوبی روی برنامه داری.
• سنگین: حدود ۴۰ تست در روز، برای روزهایی که فشار درسی کمتر است یا در بعضی درس‌ها قوی‌تر هستی.

در دوران نزدیک به پایان‌ترم، معمولاً سطح سبک یا متوسط منطقی‌تر است. مهم‌تر از تعداد، این است که این کار «هر روز» انجام شود، نه فقط یک یا دو روز پر فشار.

تست آموزشی با تست ارزیابی فرق دارد

باید بین دو نوع تمرین تفاوت بگذاری:

• آموزشی: بدون زمان‌گیری، با تمرکز روی فهمیدن راه‌حل و کشف نکته‌ها. این نوع برای دوران امتحان مناسب‌تر است.
• ارزیابی: زمان‌دار، با شمردن درصد و بررسی عملکرد. این نوع را بهتر است بگذاری برای بعد از دوره‌ی امتحان‌ها، یا برای زمان‌هایی که فشار مدرسه کمتر است.

وقتی ذهن‌ات درگیر امتحان مدرسه است، فشار زیاد از طرف تست‌های ارزیابی می‌تواند خسته‌کننده و ناامیدکننده باشد. در عوض، تست آموزشی مثل تمرین آرام و کم‌فشار عمل می‌کند.

چطور بین این دو تعادل نگه داریم؟

اگر بخواهیم خیلی خلاصه کنیم، تعادل یعنی این‌که:

• هر موضوعی که برای مدرسه می‌خوانی، بعدش کمی تمرین تستی از همان موضوع داشته باشی.
• هر تست غلط را به چشم یک «فرصت یادگیری» ببینی و دلیلش را در خلاصه‌ات یادداشت کنی.
• در هفته یک بار، فقط روی تست‌های غلط مرور داشته باشی.
• وقتی حجم امتحان‌ها زیاد می‌شود، تعداد تست را کمتر کنی اما قطعش نکنی.

اشتباهات رایج وقتی می‌خواهیم هر دو کار را با هم انجام دهیم

چند اشتباه تکراری که اگر از آن‌ها دوری کنی، مسیرت ساده‌تر می‌شود:

• شروع تست‌زدن قبل از فهمیدن کامل مطلب
• تکیه فقط روی تمرین تستی و کنار گذاشتن سؤال‌های تشریحی کتاب و جزوه
• زیاد مهم دانستن درصد در دوران امتحان و ناامید شدن از چند درصد پایین
• ننوشتن نکته‌ها و صرفاً حل کردن سؤال پشت سؤال
• خواندن چندین درس سنگین در یک روز بدون استراحت کافی

یک نگاه کلی به کاری که باید انجام بدهی

اگر بخواهیم همه‌ی این صحبت‌ها را در چند جمله خلاصه کنیم:

• درس‌های مدرسه را دقیق بخوان، تمرین‌ها و نمونه‌سؤال‌ها را حل کن.
• بعد از هر مبحث، چند تست آموزشی از همان قسمت کار کن.
• در هفته، یک بار تست‌های غلط را جمع‌بندی کن و دلیل اشتباه‌هایت را پیدا کن.
• در روزهای شلوغ‌تر، حجم تست را کم کن، ولی کاملاً کنار نگذار.
• به‌جای تمرکز روی نتیجه‌ی یک روز یا یک هفته، روی روند چند هفته‌ای تمرکز کن.

اگر همین چند اصل ساده را برای چند هفته پشت سر هم اجرا کنی، هم برای پایان‌ترم آماده‌تر هستی، هم برای مسیر تست‌زدن در طول سال و سال‌های بعد. مهم‌ترین نکته این است که از همین امروز، هرچند با قدم‌های کوچک، شروع کنی.

برای کسب اطلاعات بیشتر به صفحه ما سایما سر بزنید.
و برای تماس با ما به شماره 09029924510 تماس بگیرید و یا به صفحه تماس با ما مراجعه کنید.